Tam Coc

Dit gebied staat vrijwel geheel onder water. Het is erg toeristisch, maar nog niet om de tijd dat ik er was. Toeristen worden met bootjes rondgevaren. De roeier achterin beschikt over een verbluffende roeitechniek. Naast het roeien met de armen/handen, kunnen ze het ook met de benen/voeten (filmpje volgt).

Het gebied is heel erg mooi. Grote kalkstenen rotsen met rijstvelden en een vaarroute. De boot vaart rustig. Het enige geluid zijn de peddels in het water, de krekels, eenden en af en toe een grote slak die tegen de onderkant van de metalen boot tikt. De route is 2 km lang. Voor 100 is hij nog een extra 2 km doorgevaren. Daar heb ik geen toerist meer gezien. Alleen op het water werkende mensen. Een optimaal Vietnamees beeld. En stilte! als even stopte met roeien.

Bij het officiële einde begon hetgeen waarvoor de Lonely Planet had gewaarschuwd. Ik had me er van te voren bij neergelegd dat ze je proberen geld afhandig te maken. Die 100 was daar onderdeel van. Ze dringen erg aan om iets te kopen. Ik kocht een blikje caramel-achtige ijsthee. De verkoopster drong aan ook voor de roeier iets te kopen. Hun truc is dat hij dat later voor de helft weer terug verkoopt. Ik heb heel erg geduldig voet bij stuk gehouden over de prijs. En bleef lachen. Trok mijn blikje open en ben lekker gaan drinken. Wees gerust. Ze kreeg voldoende.

Op de terugweg hadden we 2,5 uur gevaren. Toen ging de kist open die in zijn boot stond. Daar zit de waar in die hij verkoopt. Ook dit was onderdeel van de waarschuwing. Ik ben er eens voor gaan zitten en heb mijn souvenirs aangevuld. Er zijn mensen (ook hier in het hotel) die vanwege de geldklopperij (ze kunnen echt aandringen) niet gaan. Tja, mij heeft het al met al €13 euro gekost; veel geld hier in Vietnam. Het heeft me een geweldige tocht, zonder ergernis, opgeleverd.